Kerstvakantie [Deel 2]

Vervolg van [Deel 1]

Oke goed dan, dat rodelen is niet helemaal gelukt. Wel het zwembad, de dierentuin, het stadhuis van Hamburg, de geocaches en de restaurantjes.  Maar dat is allemaal terug te lezen in het onderstaande Polarsteps venster.

Tussen de oliebollen en de zelftests door blik ik even terug op Deel 1. Is de route een beetje zo uitgekomen als dat de routeplanners dachten? En werkte dat, of weken we er toch vanaf?

Het grappige is dat als je denkt dat je nog batterij capaciteit genoeg hebt, en je ook nog sneller mág rijden dan je huidige cruise-snelheid, je vanzelf sneller gaat rijden. We hebben dus regelmatig de 130/140km/h aangetikt. 

De tijd van even 'een half uurtje 96km/h rijden voor de volgende laadstop' is nu definitief voorbij. Net als het gepuzzel of je uberhaupt je bestemming wel kunt halen vandaag, of binnen de tijd die je ervoor had ingeschat.

Voordat we bij de eerste stop waren, zijn we zeker 10 snelladers  van 150kW+ voorbij gereden, die we gewoon toevallig zagen, dus zonder in een app iets op te zoeken maar puur op zicht of op bebording. 

Toen we stopten bij de enige laadstop op de heenweg, de vorige week geopende Fastned Groß Mackensted (bij Bremen) hadden we nog 24% batterij over, pakweg een kilometer of 80. Terwijl we nog maar 129 kilometer hoefden te rijden. 

Ik denk dat als we rustig aan gecruised hadden, we het zelfs in één gehaald zouden kunnen hebben. We hadden de route nog een kilometer of 12 kunnen verkorten door via Bremen/Rotenburg binnendoor te rijden waarmee het totaal op 369km was gekomen. 

Granny Charging (2.3kW) 

Als ik had geweten dat we mochten Granny chargen bij het Hotel hadden we daar misschien wel voor gekozen. Maar dat wisten we toen nog niet. Ik denk dat de strategie van stevig doorrijden en een kwartiertje stoppen uiteindelijk toch sneller is, maar zeker niet zuiniger. 

Terugkijkend denk ik dat de reis qua EV-perspectief dus weinig nieuwswaarde heeft. Het is 2022, met een moderne EV kan je overal snel tot zeer snel laden bij (ultra-/hyper) snelladers en hoef je echt niet meer te puzzelen. Hierbij kun je zelfs al vertrouwen op één laadpas of één netwerk. 

Ik heb in Hamburg nog wel even de 'Hamburg Energie' laadpas kunnen testen bij een lader van Veefil/Tritium en heb de thuislader van de huisarts gevonden uit deel 1. Ik had de laders overigens beide niet nodig voor het volbrengen van de reis. 

Met Granny Charging aan de 230V bij het hotel en 1 snellader onderweg hebben we het prima gered. De eerste laadsessie bij het hotel was van 50 naar 100% en duurde 17 uur. De dagen daarna, waarbij we o.a. in Hamburg zijn geweest kwamen we altijd met 70+ % batterij capaciteit weer terug bij het hotel en na een goede nacht aan de Granny Charger was dit de volgende ochtend steeds weer 100%. 

Het laadpunt bij de huisarts

Kortom, ook de terugweg had dus in één keer gekund. Maar daar hadden we geen zin in. We wilden lekker doorrijden en dat is prima gelukt, in iets meer dan 4 uurtjes van Hamburg weer naar Apeldoorn is voor ons een absoluut record, en dat geeft vertrouwen voor de volgende trips. 

Veel plezier bij het lezen van de Polarsteps avonturen en tot de volgende keer!

Kerstvakantie [Deel 1]

 

Rodeln

Met een Ioniq 5 onder de bips kun je naast een paar koffers best een sneeuw-slee meenemen. Daarom gaat de houten slee mee op ons tripje tussen tussen kerst en nieuwjaarsdag, misschien kunnen we hem nog ergens gebruiken, je weet maar nooit. 

Op 3e kerstdag gaan we er een paar dagen tussenuit naar een klein dorpje ten zuiden van Hamburg genaamd 'Egestorf'. Natuurlijk, er zijn maatregelen zoals een mondkapje wat je in het hotel moet dragen en een strenge anmeldung van de einreis. Maar er even tussenuit voor wat quality time met het gezin en de gedachten verzetten is ook af en toe nodig, nietwaar? Egestorf ziet eruit als een rustig dorpje, kortom prima om een beetje door de sneeuw te wandelen en af te sluiten met een heiße choco mit zähne. 

Hamburg in Kerstsfeer (c) Pixabay

Ik ben ook wel benieuwd naar de stad Hamburg, als 2e metropool van Duitsland. (wist jij dat Hamburg zo groot was?) Ook de Duitse keuken is bij ons in het gezin nooit een grote straf. Het hotel is dus geboekt. Door dit via de &Charge app te doen leverde dat 360 elektrische kilometers aan tegoed op.

In de Hyundai zit een uitgebreid navigatiesysteem met veel opties die ook in ABRP zitten. Zo kun je de laadpalen filteren op High-Power-Charger (HPC) only langs je route waarbij je zelfs voorkeursnetwerken kan aangeven. 

Maar omdat ik hier later past aan dacht schiet ik in een oude blog-reflex en toets meteen de bestemming in bij de EV-routeplanners, in dit geval begin ik bij ABRP. 

A Better Route Planner

Volgens ABRP is de totale afstand een kleine 400km en volstaat 14 minuten laden bij Fastned. Tot zover de reis voorbereiding. 

Zoals jullie natuurlijk allang weten kun je dit tripje gemakkelijk met één laadpasje af. Bijvoorbeeld met die van Hyundai of Maingau. 

Dus ja, jullie hebben gelijk gekregen. Als de lange reizen straks niet meer met de Zoë gebeuren is het gepuzzel echt voorbij. 

Maar....wat is daar nou leuk aan? En bovendien; hoe kan ik beginners met kleine 2e hands EV's dan inspireren? 

Dus voor lol doe ik mijn huiswerk alsof dit een roadtrip is en ik ondertussen toch een beetje op de laadkosten wil letten. We gaan dus door met een andere routeplanner, die van GoingElectric.de.

GoingElectric

Grappig is dat de routeplanner van GE met alleen de gratis laadpunten geselecteerd ongeveer dezelfde route laat zien maar dan via Kaufland Bremen (18km verder dan Fastned). Ze adviseren 15 minuten aan een 50kW snellader aldaar wat ongeveer evenveel reistijd oplevert als de trip met ABRP.

Waar ABRP aangeeft dat ik van 20 naar 60% moet laden bij Fastned, (ongeveer 30kWh) vinden ze bij GoingElectric een lading van 26 naar 43% (12,3 kWh) ook wel genoeg om Egestorf te bereiken. Een verschil van maar liefst 18 kWh t.o.v. ABRP.

Maar wie heeft er nu gelijk? Ik denk dat GE er vanuit gaat dat je een beetje rustig cruiset met 100km/h en dat ABRP de route met adviessnelheden uitrekent. Het kan ook zijn dat ABRP de weer- en temperatuur invloeden al meeneemt in de berekening en daardoor al 'weet' dat het verbruik bij temperaturen rond het vriespunt hoger ligt dan verwacht. Hoe dan ook denk ik dat het scenario van GE minder realistisch is, zeker omdat ABRP meestal te optimistisch adviseert. 

Het zal wel haalbaar zijn hoor, als je rustig aan rijdt. Maar daar heb ik deze vakantie geen zin in. We zullen dus waarschijnlijk wel ergens bij een van de vele Duitse snellaad-stations terecht komen voordat we Bremen op de borden gaan zien. 

&Charge kilometers

Welke laadstop het ook wordt, als ik met Maingau of EnBW kan betalen dan kan ik mijn gespaarde &Charge kilometers gebruiken, en hoeft het laden bij een Hypercharger geen geld te kosten.

Hoewel je de &Charge kilometers ook bij Ionity kan gebruiken, gebruik ik daar liever de laadpas van Hyundai. Dat is goedkoper, omdat ik daar van Hyundai een jaar lang voor €0,29/kWh mag laden. 

De &charge kilometers worden 'afgerekend' voor 8 cent per stuk, tegen het tarief dat je via de laadpas aanbieder normaliter zou betalen bij het laadpunt. Dat betekent dat bij een lading van 50 kWh bij Ionity, met bijvoorbeeld Maingau á €0,75/kWh, zo'n 300km van je tegoed wordt afgeschreven. ((50*0,75)/8)

Die 300km kan ik beter gebruiken bij snelladers waar geen betaalbaar alternatief voorhanden is, zoals bijvoorbeeld snelladers van Innogy of E.On, óf bij reguliere AC laadpunten. Hoe lager het tarief van de laadpas is, hoe meer energie je ontvangt voor de gespaarde kilometers waarmee je de laadsessie betaalt. 

Zoals je ziet is voordelig in Egestorf komen met die enkele laadstop onderweg geen uitdaging. Het is nu meer een kwestie van pauzeren wanneer je zin hebt, trek hebt, of als er iemand naar de WC moet. 

Laden in Egestorf

Kerk van Egestorf (c) Pinterest

Het prettigste is het natuurlijk als we bij het hotel de auto kunnen opladen. Een eigen laadpaal is het mooiste, maar die zullen ze wel niet hebben. Een regulier stopcontact is ook een optie, al kan het laden dan wel lang duren. Niet dat dat op vakantie veel uitmaakt, je bent er tenslotte een aantal nachten. 

Laden bij het hotel is naast erg gemakkelijk, vaak ook voordelig. Een ander voordeel is dat je altijd met een lekker volle batterij aan tripjes in de buurt kunt beginnen en je dus tijdens de uitstapjes geen laadpaal nodig hebt. Socialer voor andere EV rijders ook dus, in zekere zin.

...of tijdens de tripjes

Het kan natuurlijk dat er op de bestemming niets te regelen valt qua stroomvoorziening en dat we zijn aangewezen op de publieke laadinfrastructuur. Wat we dan meestal doen is bij een tripje in de buurt een AC bestemmingslader gebruiken. Dus je bezoekt Hamburg, parkeert bij een 11kW laadpaaltje en een paar uurtjes later heb je al weer tientallen kWh's bijgeladen. 

Om dit zo voordelig mogelijk te kunnen doen kan het handig zijn een ander pasje dan je reguliere laadpas te gebruiken. Daarom neem ik de laadpas van Hamburg Energie mee. Deze werkt in de wijde omgeving van Hamburg en rekent de gebruiker overal een bescheiden tarief van €0,29/kWh, dat bij de meeste Nederlandse passen zo richting de 40 cent gaat. Dat scheelt je al snel een euro of vijf per lading. 

In het dorpje zelf is trouwens geen laadpaal te vinden, behalve dan eentje bij de plaatselijke huisarts. De operator van dit laadpunt is 'Has.to.be'. Hoewel die als publiek in alle apps vermeld staat, vermoed ik toch dat dit een semi-publiek of zelfs prive laadpunt van de dokter in het dorp is. 

Has.to.be ken ik nog van onze trips naar Oostenrijk en da is een club die veel centjes rekent voor stroom uit hun laadpalen. Net zoveel als de snellaad aanbieders langs de bekende autobahn. Het CPO tarief ligt doorgaans tussen de €0,45 en de €0,50/kWh. Een volle lading van 72kWh kost je daar zomaar €35,-. 

Als je de Ioniq van leeg naar vol wil laden kan je dus beter hier je gespaarde kilometers gebruiken of een goedkopere laadpas gebruiken. De goedkoopste laadpas voor has.to.be in Duitsland  is die van Vattenfall, zij rekenen een starttarief van €9,59 op laadpunten van Has.to.be in Duitsland. 

Voor een half uurtje laden is dat natuurlijk veel te kostbaar, maar voor bijvoorbeeld overnight laden van auto's met een grote batterij is het wel gunstig, hoe meer je laadt hoe voordeliger het tenslotte wordt. Voor bijvoorbeeld 60kWh betaal je hierdoor minder dan €0,16 per kWh. 

Omdat we nog niet eerder naar deze regio zijn geweest neem ik ook nog een paar passen mee om daar in de buurt te gebruiken of te testen als het zo uitkomt. Sommige heb ik nog nooit gebruikt, en dan kan ik ze eens proberen. Het gaat o.a. om Hamburg Energie, Wirelane en EWE Go.

Terug naar de reis zelf dan. Ik heb er veel zin in, en mijn gezin ook. We gaan er dus een heerlijke week van maken met veel foto's voor in deel 2. 

[Link naar Deel 2]

Wens ik tot slot alle lezers bij deze mooie feestdagen, een fijne jaarwisseling en een spoedige boosterprik toe.

 Tschüss!

Getest: Pump 'Pro'. De moeite waard?

Veel navigatie apps voor elektrische rijders zijn vooral geschikt om op je laptop te gebruiken en een planning te maken voordat je vertrekt. Maar onderweg gaat het toch vaak anders als dat je plant. Er zijn maar enkele apps die je ook onderweg maximaal ondersteunen als het gaat om EV routeplanning. 

Pump is zo'n app. Binnen enkele seconden wordt je route op basis van de huidige batterijlading van je auto gepland, laat de app je zien waar en hoe lang je even moet snelladen en hoeveel laadplaatsen daar beschikbaar zijn. 

Afgelopen zomer heb ik een uitgebreide review geschreven over deze razendsnelle EV navigatie app. Ik heb de app daarna nog een aantal keren gebruikt voor vakantie reizen zoals de roadtrip door Italië. 

Omdat ik daarna weinig lange reizen heb gemaakt was de Pump app weer een beetje aan mijn aandacht ontsnapt. Maar nu er weer reisje gepland is deze kerstvakantie ging het toch weer kriebelen en was ik nieuwsgierig of Pump nog steeds zo goed werkte. 

De ontwikkelaars hebben niet stil gezeten en hebben er inmiddels diverse functionaliteit aan toegevoegd. De leukste functies zitten inmiddels in de 'pro' versie, kwam ik achter. 

Hoog tijd om deze functies eens uitgebreid te testen. Heb je de basis uitleg van Pump gemist, lees dan mijn eerste review.

Kosten

Het verschil tussen de basisversie van Pump en de Pro versie zit natuurlijk in de kosten. Allereerst heb je de gratis versie. De meeste functies die ik in de eerste review heb laten zien kan je er allemaal  mee gebruiken en dat zal voor veel mensen al voldoende zijn.  De Pro versie kost €5,- per maand of €50 voor een jaarabonnement. 

Als je de gratis versie gebruikt merk je dat de ontwikkelaars je duidelijk willen verleiden om toch naar Pro over te stappen. Zodra je iets extra's aantikt wordt de pro versie aanbevolen. 

Na het plannen van een reis zie je bijvoorbeeld bij je bestemming een knopje waarmee je direct de terugreis kunt plannen. Je raadt het al, zodra je die indrukt krijg je het bericht dat daar de 'Pro' versie voor benodigd is. Na een tijdje wordt dat lichtelijk irritant. 

Hoewel 'irritatie' natuurlijk ook een reden kan zijn om de pro versie aan te schaffen, zijn er betere redenen denkbaar. 

Extra functies

'Settings'

Feit is dat je na aanschaf van de pro versie in elk geval van die herinneringen af bent. Je kunt alle functies die je maar in de app kan vinden volledig gebruiken. Dat geldt niet alleen voor jou, maar via 'delen met gezin' is de licentie voor iedereen in je gezins account volledig bruikbaar. 

Handig als je meerdere bestuurders of bijrijders met iPhones in je gezin hebt. 

Wat krijg je dan precies extra:

• Het toevoegen van tussenstops 
• Direct de terugweg inplannen
• File informate wordt in de route verwerkt
• Meerdere voertuigen te gebruiken 
• Gedetailleerde weergave van de route 
• Aangeven van voorkeurs-exploitanten, (als je bijv. een abonnement bij Ionity hebt)
• Toekomstige functies zoals Carplay 

De praktijk test

Als je een beetje een tweaker bent dan ga je direct naar de options, nog voordat je begint met je route. Bij Routing options kan je 'advanced trip info' aanzetten. Je krijgt dan ook te zien of je stijgt/daalt en wat je verwachtte kruissnelheid en temperatuur zal zijn op dat traject. Van die details die je als nerd gewoon graag wilt zien 😁

Ik plan een paar routes, naar o.a. Munchen en Madrid. Binnen enkele seconden krijg ik een overview van de route, ik zie welke twee stops ik moet inplannen, hoe druk het bij deze stops is, hoe lang de stops duren en tot welk batterijpercentage ik er moet laden. 

Als ik het witte deel met de informatie omhoog sleep dan verschijnt er meer informatie, en de knop 'start navigation' wordt zichtbaar. Vanaf die knop kan je door naar Google Maps, Apple Maps, etc. 

Sleep je het scherm nog wat verder omhoog dan kan je de beschikbare operators langs de route zien en ze als voorkeur definieren of juist aangeven dat je liever niet bij een bepaalde operator wilt laden. Zo heb ik Fastned bijvoorbeeld als voorkeur operator aangegeven. 

Als je een favoriete snellaad-aanbieder aanvinkt wordt de route direct herberekend met zoveel mogelijk stops bij [in dit voorbeeld] Fastned stations. Datzelfde gebeurt als je bijvoorbeeld met maar 5% lading aan wilt komen of juist met 20%. 

Bij de meeste stops kun je ook doorklikken en zien hoeveel snelladers er nog vrij of juist bezet zijn, ook al zie je dat ook in de overview.

Pro's 

• Snel, handig voor onderweg
• Waar live data van is, dat zie je (bezettingsgraad/files/etc) 
• Geen overbodige info
• 1 licentie voor meerdere gebruikers

Cons

• Nog steeds niet voor Android
• Navigatie alleen via externe apps mogelijk 
• Nog geen Carplay ondersteuning

Conclusie

De hamvraag is: zijn deze functies de moeite waard? Het hangt natuurlijk erg af hoe veel je op de weg zit en hoe vaak je langere reizen over onbekende trajecten maakt. Voor die enkele vakantierit zal de gratis versie prima volstaan, maar ben je een fanatieke rijder dan ligt dat waarschijnlijk anders. 

Ik heb wel eens meegemaakt dat ik een route zonder verkeersinformatie had gepland en daardoor twee uur heb verloren op mijn reis. Het kan handig zijn dat je navigatie advies hier al gelijk rekening mee houdt.  

Doordat de app meerdere dingen combineert scheelt dat je veel tijd en uitzoekwerk. Zo hoef je niet eerst de juiste laadpunten op te zoeken, vervolgens te kijken welke langs je route liggen en als laatste de beschikbaarheid van deze laadpunten niet te checken. 

Als je twijfelt kun je het gelukkig ook een maandje proberen voor €5,-

 Screenshots

Naar de Faeröer Eilanden met een e-Golf [Gastblog]

Een e-Golf is een heerlijke auto met een actieradius van 200km. Dat je hier prima een verre reis mee kan maken bewijst een trouwe lezer van mijn blog genaamd Hugo de Graaf uit Den Haag. 

Hugo heeft reis naar de Faeröer eilanden gemaakt en ik vroeg of hij zijn verhaal wilde delen in een gastblog bijdrage. Hij ging akkoord en ik mag dit prachtige verhaal hier integraal publiceren. 

Take it away, Hugo!

-- Maarten

Naar de Faeröer Eilanden met een elektrische auto (BEV) aan boord van de Smyril Line

(Smyril Line opereert één boot, de MS Norröna, op de route Hirtshals, Denemarken – Tórshavn, Faeröer Eilanden – Seyðisfjörður, IJsland; de boot vertrekt één keer per week vanaf Hirtshals)

De stand op mijn kilometerteller over de periode 29 oktober 2021 tot heden (ik schrijf 10 december 2021) is een riante 5500 kilometer. Dat komt omdat ik 1) met mijn Volkswagen e-Golf vanuit Den Haag naar Tórshavn, Faeröer Eilanden ben gereden en 2) omdat mijn terugreis niet terug naar Nederland is gegaan, maar naar La Rochelle, Frankrijk. Een terugblik op mijn vakantie naar het land van 53.000 inwoners in de Noord-Atlantische Oceaan, en de eenvoud van het reizen met een elektrische auto (BEV).

De Faeröer Eilanden (Faeröers: Føroyar; Deens: Færøerne) zijn een eilandengroep, gelegen in de noordelijke Atlantische Oceaan in de driehoek Schotland-Noorwegen-IJsland. De archipel is een autonoom onderdeel binnen het Koninkrijk Denemarken dat niet bij de Europese Unie hoort; het is een zelfbestuur onder de Deense kroon (parlementaire democratie). De Eilanden zijn te bereiken per boot (36 uur vanaf Hirtshals, Denemarken) of per lijnvlucht.

Het zwaarste obstakel om op deze afgelegen plek te komen was de Deense douane aan de Deens-Duitse grens. Die lieve hond had het zwaar te verduren. Mijn auto werd behandeld als een indoor klimcomplex waarbij de hond werd gevraagd mijn muur van bagage met een toenemende moeilijkheidsgraad te beklimmen. Enfin, oefening voltooid, ik mocht verder rijden (om 03:00 ’s nachts). In meer vriendelijke tijden had ik aan de douane voorgesteld een snellaadstation te plaatsen op locatie, want 200 kilometer actieradius had ik met gemak kunnen toevoegen aan mijn batterij. Voor het goede doel!

Mijn doel was om op de zaterdag uiterlijk 14:30 bij de boot te zijn in Hirtshals, Denemarken. Startplaats in deze was Utrecht, vrijdagmiddag 29 oktober, rond 15:00. Zoeken naar gratis (snel)laadpunten had ik afgeschoten want ’s nachts rijden heeft daarop geen positieve impuls (wellicht ten overvloede, maar de grotere Duitse supermarkten zijn dan dicht). Mijn nachtelijke stop op weg naar de boot had ik reeds geboekt in Christiansfeld, Denemarken. De mogelijkheid om mijn auto daar aan de ‘granny charger’ te zetten was een surplus (in Franse sferen) bij de boeking. In totaal heb ik vijf keer op vol vermogen mijn auto kunnen (en moeten) opladen tot aan Hirtshals, met gemiddeld 55 minuten laadtijd voor een volle batterij (10% tot 100%). Mijn vermoeden is dat door het vier uur laden op 3,7 kW bij het hotel mijn ‘Battery Management System’ niet in werking is getreden. Ik laat het graag aan éénieders kennis over of dit inderdaad het geval is geweest, of dat de goden mij goed gezind waren. De buitentemperatuur was overigens perfect over mijn gehele reis, zo rond de 15 °C, waarbij ik ook een constante snelheid probeerde aan te houden van 100 km/uur én mijn auto had ingesteld op recuperatieniveau 3. Ik was enigszins bezorgd dat de hoeveelheid bagage (waaronder mijn racefiets, een onbehoorlijk idee in de winter op de Faeröer Eilanden) mijn actieradius negatief zou beïnvloeden, maar hier heb ik niets van gemerkt. Gemiddeld was mijn actieradius tussen de 180 en 190 kilometer.

Tip 1: voor het aarden van de granny charger heb je in Denemarken en de Faeröer Eilanden een adapter nodig van type K. Hier te koop.

Geen enkele zorg over het aanbod snelladers op de route Utrecht – Hirsthals. Mijn tactiek was dat ik met zo’n 60 kilometer op de teller keek waar er langs de snelweg, of er net vanaf, een volgende laadmogelijkheid was. Ik ben niet in de problemen gekomen.

Aangezien ik graag nog in Denemarken voor mijn eigen gemoedsrust een Coronatest wilde afnemen vóór de boot, had ik bedacht dat ik op de ochtend na de nachtelijke stop geen volle batterij nodig zou hebben. De snellader bij het testcentrum (elk testcentrum in Denemarken is aangegeven op de borden langs de snelweg en ook voor toeristen gratis) zou mij ’s ochtends die ontbrekende kilometers geven. Verkeerd gegokt, de plaatselijke Denen hadden de mogelijkheid tot ‘s zaterdags opladen uitgeschakeld.

Tip 2: niet op gokken.

Zodoende stond ik om tien uur ’s ochtends, na de Coronatest, bij een snellader net buiten Kolding, Denemarken. Minus benodigde laadtijd had ik nog ongeveer drie uur en vijftig minuten voor 273 kilometer. Precies om 14:30, en met precies bedoel ik ook echt precies (zie foto), kwam ik aan bij de boot in Hirtshals. Ik had bij aankomst 75 kilometer op de teller. Zeker genoeg om mijzelf de boot op te rijden, en er weer vanaf bij aankomst. Net onder Hirtshals ben ik een laatste keer gestopt. In het nabijgelegen dorp Haverslev heb ik wat boodschappen gedaan.

Ik had niet veel later moeten aankomen want men stond al in de rijen opgesteld. Ik werd door het incheckkantoortje al herkend aan mijn kenteken. Waarschijnlijk was het lijstje met potentiële arrivés rond 14:30 reeds zeer kort. Mijn vermoeden is dat de boot om die reden een half uur eerder vertrok gezien iedereen was ingecheckt. Met mij ook een handvol andere gele kentekens. Waar zijn wij niet. Bij het inchecken werd mij met Deense hoffelijkheid na tien seconden een prettige reis gewenst. Een schoon kenteken in combinatie met een vriendelijke lach is goed gereedschap om in je auto te hebben liggen. Het kwam in de buurt van de snelheid waarmee je door de Franse péage rijdt.

Tip 3: er zijn laadmogelijkheden bij/van Clever (22 kW AC - 3 fasen) op de kade in Hirtshals. Wat betreft laadpassen voor de reis naar de boot, ik had de passen van Shell Recharge, Maingau en badenova (en een aantal anderen) bij mij. De eerste drie helpen je naadloos door deze rit van ongeveer 24 uur in totaal (inclusief overnachting).

Aan boord van de boot zijn er geen officiële laadmogelijkheden of gereserveerde plekken voor elektrische auto’s, maar ik kan mij zo voorstellen dat, mocht je naast een stopcontact staan, je granny charger geaccepteerd wordt. Het kan lonen deze binnen handbereik te hebben. Voor de rijders onder ons die graag groen laden, weet dat de schoorsteen op dek 10 staat te roken. Auto op de handrem (‘handbrake’, ook wel geïnterpreteerd door mijn Duitse vrienden als ‘have a break’), noodzakelijke spullen uit je auto halen (want de deuren naar het dek zijn dicht gedurende de gehele overtocht), en 36 uur dobberen en kijken. 

Ik zeg het gelaten, maar de tocht is een onvergetelijke ervaring. Een aanrader. Je bent slechts een dot op een reusachtige oppervlakte die zich strekt tot aan Groenland én verder naar het Noorden en het Westen. Voor en na de Shetland Eilanden word je enkel begroet door een verbaasde vogel die rust vindt bij de verwarmelementen op dek 8. Verder, water en golven. De vaste reizigers vergalopperen zich graag aan belastingvrije alcohol. Dat scheelt een slok op een borrel overigens. Mocht je willen vliegen maar wel je eigen auto willen hebben op de Faeröer of IJsland, dan bestaat de mogelijkheid om je auto af te geven in Rotterdam aan een cargoboot van de Smyril Line. Deze boort vaart een vaste route tussen Rotterdam en Reykjavik (om en nabij). De boot komt dan respectievelijk na vier of vijf dagen aan.

Tip 4: mocht je per boot naar IJsland gaan vanaf Hirtshals, de boot meert op de maandag gedurende zes uur aan in Tórshavn (maandag is momenteel de dag van aankomst op de Faeröer). De Faeröer moet zonder twijfel het goedkoopste land ter wereld zijn om een helikoptervlucht te maken (gemiddeld 30,- euro enkele reis). Vanwege de vele afgelegen plekken die enkel per helikopter te bereiken zijn worden deze vluchten door de Staat gesubsidieerd. Enkel in de maanden juni, juli en augustus is er op de maandagen de mogelijkheid om een helikoptervlucht te maken om vervolgens met een beschikbare bus vanaf de plek van bestemming terug te reizen naar de ferry.

Laden op de Faeröer Eilanden is eenvoudiger dan in menig Europees land. Het land is compact, de afstanden zijn daardoor kort en op dat bereik zijn er veel laadmogelijkheden (zie foto). Er zijn twee aanbieders, SEV en BankNordik, welke worden weergegeven op www.elbil.fo. De laadpalen van BankNordik (alleen 11 kW AC - 3 fasen) zijn gratis. De laadbeurten op deze punten worden automatisch gestart wanneer je je (eigen) laadkabel verbindt met de laadpaal en je auto.

Tip 5: de laadpunten op de Faeröer Eilanden kunnen naar ik weet niet geactiveerd worden met buitenlandse laadpassen, op één snellader (150 kW) na van SEV in de hoofdstad Tórshavn (naar ik meen in ieder geval met de laadpas van Shell Recharge; dit is het enige DC-laadpunt op de Faeröer met een vermogen van 150 kW).

De laadbeurten bij de laadpunten van SEV (zowel AC als DC) zijn betaald. Voor toeristen werkt het activeren van deze laadpunten met dezelfde website www.elbil.fo, maar je kan ook een laadpas ophalen bij het kantoor van SEV in Tórshavn. Ik raad aan om de website te gebruiken vanwege het gebruiksgemak. Het werkt als volgt: een account aanmaken, met je creditcard geld op je account zetten en vervolgens op de kaart op de website het laadpunt selecteren waar je op dat moment staat (ik raad aan om in het begin 400,- DKK op je account te zetten, omgerekend ~54,- Euro). De laadbeurt wordt automatisch gestopt bij een volle batterij of dit kan voortijdig worden gedaan via de website.

Tip 6: mocht je naar het Noorden reizen (omgeving Klaksvík), kan het handig danwel noodzakelijk zijn (afhankelijk van je actieradius) om de laadpunten in Oyrarbakki (snellader SEV) en/of Runavík te gebruiken (snellader SEV en AC-laadpaal BankNordik)

Het is werkelijk waar een plezier om met een elektrische auto op de Faeröer te rijden. Ik kan het éénieder aanraden en ik zou uw keuze willen bespoedigen door te zeggen: wend de aan u, in de kerstsok gegeven Euro’s aan voor een ticket naar deze prachtige maar ruige plek. Om af te sluiten, vier anekdotes met een bijhorend direct advies:

§  Overstekende schapen: deze beesten hebben mij een ‘brake test’ opgeleverd. Wees daarop voorbereid (echt waar!);

 

§  Sommige wegen op hoogte kunnen in de winter moeilijk begaanbaar zijn door ijsvorming (bijvoorbeeld hier en hier). Op deze wegen wordt niet gestrooid. Voor elektrische auto’s is dit voor mijn gevoel nog meer onmogelijk vanwege de directe koppeling. Advies: wees niet zoals ik en neem deze wegen niet;

 

§  Je ontkomt in de Faeröer niet aan de vele tunnels. Er zijn drie betaalde onderzeese tunnels. Je kan hiervoor online een abonnement op kenteken afsluiten. Ik raad dit aan omdat dit aanzienlijk goedkoper is wanneer je veel gaat rijden (vergeleken met afzonderlijke betalingen per genomen tunnel). Op je aangemaakte account moet je eveneens een bedrag zetten, minimaal 400,- DKK, welk automatisch wordt bijgevuld via je creditcard wanneer dit opraakt. Bij het uitkomen van de tunnels wordt je kenteken automatisch gescand en wordt het respectievelijke bedrag (per tunnel verschillend) afgeschreven van je account. Het annuleren van je abonnement kan elk moment per telefoon (+298 350200) of per e-mail. Vergeet dit niet te doen want anders wordt je creditcard eventueel belast met een nieuwe ongewenste betaling. Zet er geen bedrag op welk je niet gaat opmaken; Tunnil FO (de landelijke organisatie) stort geen geld terug.

 §  Zoek uw zon in de zomer in de meer zuidelijke Europese landen en ga naar de Faeröer in de winter. Veel wind, regen en sneeuw, en korte dagen, maar ruiger, wilder en unieker krijg je het waarschijnlijk nergens in Europa. De landschappen zijn prachtig (met overal watervallen en regelmatig besneeuwde toppen) en de lokale bevolking ontvangt de spaarzame toeristen met open armen. Ze zullen het in het Engels tegen u zeggen maar in de lokale taal klinkt het als volgt: Vælkomin til Føroya! (Welkom op de Faeröer!).

Een goed Kerstfeest toegewenst en alvast een Gelukkig Nieuwjaar!

Hugo | ihugo92@gmail.com

Links

§  Route Utrecht - Hirtshals inclusief laadpunten

§  Boekingen Smyril Line aan boord van de MS Norröna

Alle foto's: