Vervolg van [Deel 3]
Wat kan het toch lekker zijn om een beetje te vakantaseren (Hoi Mario) over een mooie vakantie. Zeker als je als je als fanatieke roadtripper weer 'los kan'.
Duitsland - Italië: 137 km |
Hij reageerde op een vorig blog artikel dat ze een deel van de wegen tolvrij hadden gemaakt. En dat blijkt te kloppen, maar helaas niet op het stukje Oostenrijk dat ik van plan ben te trotseren.
Zoals de meeste lezers wel weten is snelladen in Oostenrijk duur. Nee maar echt. Heul duur. 70 cent per minuut is daar heel normaal bij de snellader. Een uurtje snelladen kost je gemakkelijk een ruime 40 euro. Dat is toch een aanzienlijk bedrag voor 200 km.
Het is een stuk slimmer om zonder zo'n kostbare Oostenrijkse snellaadstop het land van pizza's en spaghetti te bereiken, zoals we dat ook op de wintersport reizen al enkele keren eerder gedaan hebben. Toen reden we in hartje winter van Kempten (D) via Innsbruck (AT) naar de Brennerpas (I).
Dat is niet alleen een grotere afstand, maar we hadden destijds ook geen 100% volgeladen auto. We vertrokken met 97%, de 2e keer zelfs met 92% lading uit Kempten, een dorpje dat nog 44km vóór Fussen ligt. Beide keren hebben we succesvol het mooie laadplein gehaald, 190 km verderop bij de gratis snelladers aan de Italiaanse zijde van de grens, direct aan de A22 bij het Plessi Museum.
In theorie is Füssen - Italië dus prima te doen. Aangezien ik ga overnachten in Füssen zal ik met 100% lading vertrekken op de Duits/Oostenrijkse grens. Er staat zelfs een Allego snellader op nog geen 500m hemelsbreed van Oostenrijk.
Over de regionale wegen is het volgens tante Google dan nog slechts 137km rijden naar het eerste Italiaanse dorpje. In 'Graun im Vinschgau' staat een CCS/Chademo hypercharger maar helaas biedt deze op AC maximaal 22kW. Op zo'n reis neem ik liever de wat snellere AC43 variant dus even verder zoeken.
De eerste snellader met AC43kW op Italiaans grondgebied is van Alperia en blijkt in 'Schlanders' te staan, wat vanaf Füssen (D) over de nationale wegen een totale afstand van 178 km bedraagt.
De actieradius van de Zoë is in de zomer ongeveer 275km als je rustig rijdt, dus dat is prima haalbaar mits ik geen gekkigheid krijg met de hoogtes.
In de bergen gaat alles vaak toch een beetje anders, zoals ik op de terugreis van Slovenië in 2019 al eens mocht beleven bij het passeren van de Gross Glockner Hochalmstraße.
Maar volgens Chargemap valt ook dat wel mee, als je daar de route plant en op 'stats' drukt dan krijg je een hoogteprofiel grafiek. Er zitten wel wat flinke stijgingen in, maar de steilste helling bereik je al na 85km en daarna is het een kwestie van een beetje verticaal zwabberen waarna het bij vanaf de 150km blijft dalen.
Dat is goed en comfortabel te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten