Vervolg van [Deel 1]
Kennen jullie die mop van die familie die in Frankrijk ging skiën? Nou... die gingen dus niet.
Over verwachtingsmanagement gesproken. Dacht ik afgelopen juni nog dat de familie Hachmang in het nu zonovergoten (😥) Les Menuires op de pistes zouden staan, hoe anders is het in de praktijk. Hoewel ik het erg jammer vind dit jaar niet naar de sneeuw te kunnen, blijf ik toch maar vooruit kijken. Klagen kan altijd nog tenslotte, en wat schiet je daar nou mee op.
|
De waterval van Capelli di Venere in Cilento (c) Dolcevia.com
|
De vliegtickets voor de rest van het gezin richting Basel zijn omgeboekt naar Napels voor juli 2021, en dan gaan we deze zomer eens kijken of we daadwerkelijk naar
Cilento kunnen, wat eigenlijk het oorspronkelijke plan voor 2020 was.
Maar dat bewaar ik nog even voor een volgende blog. Eerst de vraag hoe we de voorjaarsvakantie gaan invullen. Na maanden thuiswerken en thuis onderwijs is thuis ook kantoor en school geworden. Daarom is het eigenlijk wel even lekker om weg te gaan van 'thuis/kantoor/school'.
Nu alles wat met skiën te maken heeft niet doorgaat gingen we vorige week eens kijken wat voor mogelijkheden er binnen Nederland er zijn voor deze week. Kansloos natuurlijk, alle vakantieparken zitten vol en wat er nog over is daar wordt de hoofdprijs voor gevraagd.
Gelukkig hebben we familie op Ameland. En zij hadden nog wel een plekje beschikbaar deze week.
 |
| Het strand van Ameland |
Hoewel het qua reizen dus een stukje eenvoudiger wordt, vind ik het toch leuk om te bloggen. Tenslotte is elke reis er eentje, en we nemen de auto mee naar het eiland. Op het eiland gaan we ergens vol laden voor de terugweg.
De haven van Holwerd
De vorige keer dat we de auto hadden meegenomen hebben we in de haven van Holwerd geparkeerd. Naast dat dit veel geld kostte was er ook geen enkele laadmogelijkheid op het parkeerterrein van Wagenborg/Rijkswaterstaat. Dat betekende dus laden op de terugweg.
Ik heb hier in 2017 de DDFK gemeenten voor aangeschreven en die gaven aan dat er niet voldoende stroom aanwezig was, maar de verwachting was dat dit in het voorjaar van 2018 opgelost zou worden. Ze hadden zelfs al een leverancier die wilde plaatsen.
Je raadt het al... 3 jaar later staat nog steeds geen laadpaal in de haven, dus nog maar eens achteraan gegaan. Ondertussen nemen we de auto dus mee en kunnen we op Ameland vast wel een van de 16 laadpalen aldaar gebruiken. Dan kun je simpelweg in 1x weer terug rijden.
Ik weet nog niet precies of ik hier ga bloggen, of misschien op
Polarsteps of
Instagram maar er zullen vast wat mooie strand plaatjes voorbij gaan komen!
Gegroet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten