Zomervakantie 2020 | Terug naar vroeger

Nationaal Park Cilento, Italië

Het is misschien wel de meest gestelde vraag de afgelopen week in de laatste vijf minuten van je Teams of Zoom vergadering.

‘Ga je nog op vakantie?’ en wát ga je dan doen?  Ga je wél of niet naar het buitenland of blijf je lekker chillen in Nederland?

Natuurlijk worstelden wij ook met die vraag. Normaal gesproken beginnen we in de winter met de voorbereidingen en weten we precies hoe we zomervakantie aan gaan pakken. Maar net als iedereen zijn ook bij ons alle plannen vloeibaar geworden. Welke Corona maatregelen gelden er precies in welk land? Wat doe je als de status van een land lijkt te veranderen?

Wij gaan naar "vroeger". Gewoon even terug naar lang geleden. Toen we geen tijd namen voor voorbereiding maar gewoon op vakantie gingen over de wegen die ons erheen brachten. Terug naar het vorige millennium.

1999 

Ik haalde net mijn rijbewijs en had een klein auto'tje gekocht. Ik pakte samen met mijn vriendinnetje een tent, een koelbox, een luchtbed en een campinggids en we reden ergens heen waar het lekker weer genoeg was om die tent op te zetten. In de krant bekeek je de weersvoorspellingen voor Europa voor de komende week en karren maar. Bij de grens wisselde je je Franse Francs voor Italiaanse Lires, en zo crosten we heel Europa door. Dat bracht ons op prachtige plekken en zo beleefden we van alles.

Classic wegenkaart Italië

Geen agenda. Geen planning. Geen regels. Alleen campings en de vraag of ze een vrije plek hadden voor twee mensen met een kleine tent. De enige voorwaarde aan de vakantie was een datum waarop we weer aan het werk gingen en dus weer thuis moesten zijn.

Er zijn wel verschillen met nu natuurlijk, zo reed je toen nog op benzine, en had je geen airconditioning of cruisecontrol in de auto. Je was al blij dat'ie startte. Campings zocht je op in een dikke gids met kaartjes per regio. Google Maps bestond nog niet, routeplanners wel maar geplande routes moest je toen nog afdrukken om mee te nemen. Niet echt praktisch voor avonturiers dus. Van milieuzones of laadpalen had nog niemand gehoord. En je had een actieradius van ruim 400km.

Toch zijn er ook overeenkomsten. Zo rijden we nog steeds in een kleine witte auto en kostte een kilometer rijden op benzine toen net zoveel als 20 jaar later een kilometer elektrisch, namelijk allebei ongeveer 6 eurocent. 😁

(ƒ0,14 per km bij een brandstofprijs van ƒ2,-/L en een verbruik van 6,6L/100km of 1:15,2) 
(€0,06 per km bij een stroomprijs van €0,35/kWh en een verbruik van 18kWh/100km of 1:5,5)

2020 - Terug naar oldschool 

De campinggids, de landkaart, de zaklamp, het wat&hoe boek, het schaakbord, de radio en de stapel leesboeken zijn inmiddels vervangen door een paar apps op je mobiel. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat je je kinderen niet meer kan leren hoe je dingen eigenlijk offline regelt. Dus hoe een schaakbord of een gitaar werkt, hoe je een Franse menukaart ontcijfert zonder Google. Hoe je een landkaart moet lezen of op verkeersborden moet navigeren. 

Al met al een leuke manier om in 2020 met dezelfde vrouw 🧡 -en de kinderen-  op zomervakantie te gaan. We hebben 3 weken in de agenda geblokt en ik heb de routekaarten dus maar van zolder gepakt. Ook de 'wat&hoe' boekjes gaan mee zodat we de kinderen in elk geval het woord 'linksaf 'of 'supermarkt' kunnen leren en hoe ze tot 20 kunnen tellen in het Italiaans of in het Duits. 

Bucket-lists

We besloten toen dat iedereen in het gezin een briefje moest schrijven met drie dingen die je deze zomervakantie graag wil doen. Een soort zomervakantie-bucketlist. Daarna schrijven we alle punten op een grote lijst en we maken er een challenge van. Deze vakantie gaan we -ergens in Europa- alles uitvoeren. 

Zomer bucket-list van een jongetje van 9

Mijn zoontje had zijn briefje meteen klaar. Hij wil graag kanoën, naar zee en naar een goed restaurant. Mijn dochter wil graag ergens leuke kleren shoppen en naar een klimbos, waar mijn vrouw een mooie wandeling een natuurgebied wel ziet zitten. Ik heb onder andere "barbecueën in de zon" opgeschreven.

Allemaal dingen die je onderweg naar weet-ik-veel wel kunt realiseren. In Europa zijn bergen, rivieren, zeeën en meren genoeg, en natuurlijk ook aan laadpalen geen gebrek. Gewapend met alle milieustickers en laadpassen van de regenboog rijden we 1 augustus dus ergens heen.

Nationaal Park Cilento, Italië

Waarheen? Geen idee. Hoeveel kilometer? Ook geen idee. Een halve dag of 4 dagen in de auto?  Ook geen idee.

We bepalen het zodra we instappen. Met z'n vieren.

Mijn vrouw had ergens gelezen dat dat de streek Cilento in Italië een mooi ongerept stukje land is wat veel mensen nog niet gezien hebben.

Het zou me niet slecht uitkomen als we na een tijdje cruisen daar 'toevallig' terecht zouden komen. Aan B&B's en vakantiehuisjes in elk geval geen gebrek.

Maar als het in de Ardennen lekker weer is, dan eindigen we misschien daar wel. Hoe dan ook, laat maar komen, die maand augustus!