Op zomervakantie met de Zoë [Deel 2]

6:43

Èn we zijn gestart met livebloggen!

Bij het gratis 😁 laadpunt in de buurt heb ik de Zoë gisterenmiddag helemaal volgeladen.
Alle spullen zijn ingepakt, daar gaan we dan.

Lekkker laden

Het is vrijdag 13 juli, veel te vroeg in de morgen. En we gaan zo rijden richting Zwitserland. Het doel voor vandaag is 780km verderop in het plaatsje Stans terecht zien te komen. Zo goedkoop mogelijk uiteraard.

De route is simpel, plus er zijn gratis snelladers in overvloed.

Om daar enkele snelladers uit kiezen, dat zal wel lukken. De planning en voorbereiding valt erg mee deze zomer. Eigenlijk wel prettig ook, want die laatste werkweekjes ben je altijd als een malle van alles nog aan het regelen.

Maargoed. Dat is nu lekker achter de rug, tijd voor wat ontspanning; te beginnen met deze reis.

Goed aangegeven snelladers

Tegen de tijd dat we de eerste snellader bereiken wordt het tijd voor een ontbijtje en een tweede bak koffie. En daar zien we wel weer verder. Om 07.20 zijn we weggereden.

9:55

Wat een heerlijke reis, nu al. Alles loopt soepel. We zijn inmiddels 233km verderop aangekomen bij Neuwied. Met nog 12% batterijniveau en 31km resterend op de GoM (Guess-

Gratis Triplecharger Langs A3 thv Neustadt/Wied/Fernthal

o-Meter) hadden we nog voldoende over om ook de alternatieve laadpunten te bereiken maar dit was gelukig niet nodig.

De (gratis) snellaadpaal van Tank & Rast bij Neuwied / Fernthal staat heel goed aangegeven en alle EV parkeerplaatsen waren netjes vrij.  Leest u even mee, staatssecratis van Veldhoven? Het staat hier heel goed aangegeven. Daar kunnen ze in NL nog wat van leren.

We hebben ook nauwelijks file gehad. Het contrast met de wintersportreis kon bijna niet groter. Waar we nu ruim 2,5 uur onderweg zijn hadden we er toen meer dan 5 uur voor nodig. Kortom een prima ettape zo! Ik hoop dat de hele reis zo gemakkelijk gaat.

Bakkie koffie

Bij het parkeren hadden we al meteen wat aanspraak van een paar Nederlanders die onderweg waren naar een groot Salsa concert alwaar ze op moesten treden. Na een paar minuten kletsen besloten we binnen even een broodje en een bakje koffie te halen.  Nou ja, zeg maar gerust 'Soepkom' .  Ook hier nog steeds heerlijk weer. Over een minuut of 10 is de batterij weer vol gaan we door naar de volgende bestemming, ergens in de buurt van Baden-Baden.

12:45

EnBW triplecharger bij Fungstadt.

Rond 11:05 zijn we weer vertrokken en inmiddels zijn we weer 135km verder richting het laadpunt bij Baden-baden (288km) . De tomtom waarschuwde ons zojuist dat er een half uur file op de A5 van Darmstadt naar Basel staat en stuurde ons dus over de snelweg ernaast (A67) naar het zuiden.  Aangezien daar ook een kwartier file is ontstaan zijn we vlak voor deze file maar even gestopt bij de snellader hier, Pfungstadt West A67. Beter ladend stilstaan, dan wachtend in een file, toch?

De lader was gemakkelijk met de Maingau laadpas te activeren, dus voor ongeveer 2 euro gaan we zo weer verder.

Speeltuintje nabij Raststatte Pfungstadt

Er zit toevallig een speeltuintje bij dus de kinderen kunnen hier ook even lekker ontspannen.




Al met al dus nog geen tegenslagen. Als we zo een beetje uitgewaaid zijn gaan we door naar ons laatste laadpunt van vandaag voor de bestemming, ergens tussen hier en Basel, in de buurt van Freiburg.

17:32

Zunne dikke file jonguh!

Zo, dat liep even anders dan verwacht. We hadden gepland nu al in Zwitserland te zijn maar we zijn nog in Duitsland.

Om half twee zijn we weggereden van de Raststatte bij Pfungstadt. De route was ingesteld naar een snellader bij Freiburg, waar we ongeveer 17:00 een laatste eet- en laadstop hadden ingepland.

Enkele ICE's geparkeerd

Bij de wegwerkzaamheden op de A5 rondom Karlsruhe ontstond er echter een fors ongeluk waarbij een rijstrook afgesloten moest worden. Hierdoor kwamen we na een uurtje cruisen in ruim 2 uur file terecht. 2 uur stilstaan bij 37 graden dat gaat prima, maar de airco lust natuurlijk ook een slokje stroom (1-2 kW) waardoor onze actieradius van 140 naar 115 was geslonken. Toen we eindelijk de file uit reden rond 16:30 waren we er wel een beetje klaar mee en besloten we een laadpunt wat eerder op de route te selecteren met een McDonalds bij Europark Achern. Dit laadplein had in elk geval laders genoeg.

Het zijn 3x een 22kW duo lader met CCS en 1x een 43kW triplecharger met ook CCS en ChaDeMo.  Op Goingelectric las ik dat de 43kW de meest rechtste was. En die was gelukkig vrij.

Om 17:35 de auto aangesloten en na 2x proberen werkte hij gelukkig goed. Het tarief van deze paal met Intercharge direct of met TNM is €8,40 per keer, maar Maingau red ons hier gelukkig ook weer voor maar €3,-.

Helaas stond bij 2 van de 4 laders een benzine auto geparkeerd. Ik heb er maar even een #evhole briefje onder de ruitenwisser gelegd anders leren ze het nooit.

Nog even genieten van het zonnetje met een ijsje en zodadelijk weer op pad. Het batterijtje is alweer op 91% en laadt eigenlijk sneller dan je met je gezin kan dineren.

De eindbestemming is nog 250km, maar met heuvels. Dus 't wordt nog even spannend aangezien de actieradius nu zo rond de 270km ligt. (volgepakt + airco).

Het is nu 18:40, nog even naar het toilet en dan weer karren, de batterij is alweer vol.
Karren dus maar weer!

23:00

Ik zit met de laptop aan een mooi bureau in een prachtige hotelkamer. Ergens in een klein dorpje genaamd Stans, een kilometer of wat onder Luzern. En hoewel we wat uit de tijd lopen, lijkt m'n plannetje dan toch te gaan lukken. En dat is leuk. De kinderen slapen al een tijdje. De kamer bevind zich aan de achterkant van het hotel. Precies naast een enkel spoortje, waar af en toe een trein langs komt, die gelukkig weinig herrie maakt. De spoorbomen maken een soort geluidje als de achteruit-rij-sensor op dure auto's. Een stuk moderner dan die ouderwetse bellen die ze in Nederland nog steeds hebben. Je went er wel snel aan moet ik zeggen. 

De kamer heeft geen airco maar een briesje van 17gr door het raam verkoelt toch wel wat. 

Aan de andere kant van het spoor zit 100m verderop het station. Nou ja, station. Meer een soort enorme fietsenstalling met een klein gebouwtje ernaast. Het is echt een piepklein dorpje, dat Stans. Wel gezellig.

De laadpaal in Stans

Bij het station staat een soort groepenkast in een roodgekleurd metalen kastje op straat. Onder de stroomautomaat zitten 2 type2-auto-sockets waar je een laadkabel kan inpluggen. Supermakkelijk, 100% gratis waterkracht stroom en geen pasjes benodigd. Die Zwitsers hebben maar weer geluk met dergelijke 22kW laadpuntjes in de dorpjes. Het is -by far- het grappigste laadpuntje wat ik ooit gezien heb. En tóch nog semi-snel. Prettig.

Nadat we de kamersleutel kregen en wat spullen hadden neergezet ben ik even terug naar de auto gegaan om te kijken of ik de auto aan die laadpaal laden kon. Dat bleek dus geen probleem. Kastje open, kabel erin, kastje weer dicht. Kabel in de auto, en laden maar. De auto vergrendelt de laadkabel dus herrieschoppers kunnen er niets mee. 

Mooi land wel, dat Zwitserland. Alles is goed geregeld. En bijna geen narigheid. Er gebeurt nog heel veel op basis van vertrouwen. Mooi is dat. Mensen die in harmonie samen kunnen leven zonder een paar eikels die de boel verzieken voor de rest.

Maar anyway, ik dwaal af.

Waar waren we gebleven, oh ja...we reden weg uit Achern zo rond 18:45 en de problemen op de weg leken net als onze trek volledig te zijn verdwenen. Het was erg rustig, cruise control op 100 km/h, en de 100% lading die we hadden gepakt beloofde ons een 268km actieradius. 

Nog 250 te gaan, dus, gewoon proberen. De Tomtom gaf als ETA 21:20 aan. Wel wat later dan gehoopt maar geen on-overkomelijke tijd om bij het hotel te arriveren, aldus de vriendelijke telefoniste die de telefoon aldaar opnam.

Onderweg bespraken we dat we wellicht met slechts een paar km over aan zouden komen. Normaalgesproken niet echt een probleem, máár in het kader van backup-laadpunten plannen was het toch niet zo'n fijn idee dat je maar 5km over hebt om een laadpaal 15km verderop te gaan bezoeken. In Stans zit namelijk nog maar 1 ander laadpunt (in een parkeergarage, en die sluit om 20.00). En verder zit er niets in de omgeving. Dat betekent dat je zó 10 of 20km moet rijden voor een ander laadpunt. We besloten daarom nog ergens langs de snelweg in Zwitserland kort een snellader te bezoeken. Het werd er eentje van Go-Fast, die wilde ik al een tijdje zien en deze was ook met Maingau te betalen dus lekker goedkoop ;-)

Overigens staan ze hier in Zwitserland ook prima aangegeven. Met de afkorting EV erbij vermeld, keurig hoor.

Bij deze Go-Fast snellader kwamen we om 20:45 aan en hebben we in 10 minuten voor €0,50 zo'n 7 kWh bijgeladen. Genoeg om de GoM 120 km aan te laten geven in plaats van de 55 die er nog opstond. Mooie dingen wel die Go-Fast 360 laders. 

Je kunt er tegelijkertijd 2x CCS50 en 1xAC43 en/of AC22 laden. Er

zit ook nog een Chademo kabel op. Verder zit er een DC-Type-2 vaste kabel aan, die Tesla rijders vast wel herkennen als een typische Tesla kabel (met een klein drukknopje aan de bovenkant voor het openen van het laadklepje).  Ik heb nog nooit een lader gezien die álle standaarden aan kon bieden inclusief Tesla supercharging, en dat op 1 lader. Magnifique, die dingen zouden ze in heel Europa neer moeten zetten.

Het display is behoorlijk intiutief en uitgebreid en vertelt je precies wat je wilt weten. Na deze korte stop reden we om 21.00 alweer op de snelweg, en rond 21:50 arriveerden we in Stans. 

En nu, rond middernacht, is de auto van 22% alweer bijgeladen naar 85% (228km). Dat gaat best wel vlot. 

Morgenochtend rond 06:30 opstaan. 07:00 ontbijten en dan weer rijden. Eerste overwinning: De Gotthard tunnel. Daarna eens zien hoe snel we in Bologna kunnen komen. Daar ergens moet er namelijk weer geladen worden, en met die lading kunnen we de camping bereiken.

Tot morgen!  

En we gaan hier verder: Deel 3