Welkom bij deze nieuwe rubriek 'Bijzonder laadpalen' waarin ik een laadpaal inclusief de instructies helemaal uitpluis om te kijken wat we zoal tegenkomen in Europa en hoe het werkt.
Vandaag: Siege27.
Dit is een foto van een laadpaal (borne du recharge) van de Franse aanbieder
"Syndicat Intercommunal de l'Électricité et du Gaz de l'Eure 27" oftewel
Siege27 .
Netwerk
Het Siege27 netwerk is een lokaal netwerkje met ongeveer 150 laadpalen in Normandie. Er zijn meer dan 100 van zulke SDE districten in Frankrijk. Het getal 27 verwijst naar het district nummer.
Betaalmiddelen
Shell Recharge en Plugsurfing worden hier geaccepteerd maar ook Franse laadpassen zoals Freshmile en Chargemap, alsmede Maingau.
Met Franse bankpassen (carte bancaire (CB) kan ook contactloos worden betaald, alle creditcards die contactloze betalingen ondersteunen werken ook. Zelfs Apple pay wordt geaccepteerd. Heb je dus een iPhone en een betaalmiddel dat werkt met Apple Pay -zoals bij steeds meer Nederlandse banken inmiddels gebruikelijk is- dan kun je ook met je telefoon betalen zonder dat je daar extra apps voor nodig hebt.
Ondersteunt jouw bank nog geen Apple Pay of heb je een Android telefoon, overweeg dan eens een gratis Debit card te nemen die dat wel kan, zoals bijvoorbeeld die van Revolut (UK) of N26 Bank (DE) waarbij je bij allebei ook een creditcard krijgt thuisgestuurd.
4 Aansluitingen
Zoals veel laadpalen in Frankrijk hebben dit soort laadpalen aan de éne kant een Type2 stopcontact en aan de andere kant een Type 3c stopcontact, wat in feite hetzelfde is, maar een nét iets andere stekker heeft waardoor je er een Franse laadkabel voor nodig hebt. Veel Franse laadpalen zoals deze hebben daarbij ook één of twee normale West-Europees (schuko) stopcontacten, die vaak aan de achterkant zitten verstopt. Dat schijnt te maken te hebben met wet- en regelgeving die voorschrijft dat alle soorten voertuigen er geladen moeten kunnen worden. Dus ook e-bikes enzo.
Veel mensen denken dat deze stopcontacten altijd stroom hebben, zodat je tijdens het laden ook je laptop ofzo even bij kan laden, maar ook stroom uit deze stopcontacten moet betaald worden en daarom is daar ook een laadpas of in elk geval een transactie voor nodig. Wil je dit graag doen zorg er dan voor dat die transactie met een andere laad- of betaalpas plaatsvind omdat je anders je reguliere laadsessie weer stopt. De techniek in de laadpalen is nog niet zo intelligent dat je twee laadsessies met 1 pas tegelijk kan starten.
 |
| Franse Laadkabel (c) Harm Otten |
Door deze verschillende aansluitingen staat in de Nederlandse apps zo'n laadpaal dan ook vermeld met meerdere tarieven. Eén tarief voor de 22kW Type2 en Type3 stopcontacten, en één tarief voor de normale stopcontacten (3,7kW). Een stopcontact/stekkertype wordt op een franse laadpaal overigens een PRISE genoemd.
Als we wat verder kijken dan zien we nog een touchpad met 10 cijfers, een hekje en een sterretje, twee kaartlezers, een display met de tekst "Veuillez appuyer sur une touche" (Druk op een toets),een paar knopjes met pijltjes erop, Groen en Rood voor bevestigen of stoppen, en een correctietoets. Elke 'prise' heeft drie led lampjes, Indisponible (Buiten werking), En charge (laden), en Libre (vrij).
Hieronder staat de prijslijst, zoals deze ook op de laadpaal te vinden is. Stel je eens voor dat buurman Henk van 68 jaar met zijn Nederlandse laadpas bij deze laadpaal komt en wil kijken wát het tarief hier nu precies is en hoe hij hier zijn auto op moet laden.
Als we het tarievenblad wat beter bekijken dan zien we dat er ook een soort instructie op staat.
Eerst zie je wat betaal logo's van de Franse banken + het Apple Pay logo,
Daarna de tekst 'Bonjour, Veuillez appuyer sur touche' (Hallo, druk op een toets) gevolgd door de vraag 'Que souhaitez vous faire?' (Wat wil je gaan doen?)
Je krijgt de volgende opties:
1 - Vous Brancher (Sluit de kabel aan)
3 - Vous Debrancher (Verwijder de laadkabel)
Ondanks de vraag waar optie 2 (Laden?) is gebleven gaan we maar beginnen bij het begin van Stap 1:
"Vous Brancher" Sluit de kabel aan
Bovenaan staat 'identification :' oftewel 'identificeren met' Met de volgende keuze opties:
1 - CB Sans contact (Contactloze Franse bankpas)
3 - Badge RFID (Laadpas)
Hier ontbreekt op magische wijze wederom nummer 2. Misschien was de -2- toets van het toetsenbord kapot, wie zal het zeggen. Het is in elk geval de bedoeling dat je je identificeert met je bankpas of laadpas. Er staat niet bij waar je die pas precies moet aanbieden.
Kenners weten het, de zwarte kaartlezer rechts is in elk geval voor bankpassen, waardoor de witte kaartlezer onder het numerieke toetsenblok waarschijnlijk wel de kaartlezer voor laadpassen moet zijn. Maar het zou ook kunnen dat de laadpas bij de zwarte kaartlezer moet worden aangeboden. De instructies zeggen er in elk geval niets over.
Persoonlijk denk ik dat de volgende stappen alleen van toepassing zijn voor het afrekenen met bankpassen en creditcards. Ik vermoed dat als je de kabel in de laadpaal steekt en je laadpas langs de witte kaartlezer haalt, dit gewoon direct werkt. Maar helemaal zeker ben ik er niet van.
Daarna: Entrez le numéro de la prise (Geef het stopcontact nummer op)
Voor deze stap is het de bedoeling dat je eerst rechts op het instructieblad naar dit blokje kijkt. Dit zijn alle stekkers en hun nummer.
PRISE 1 is de typische Franse laadkabel aansluiting, klein aangeduid met Type 3.
Heb je die dus bij je, dan kies je PRISE 1.
PRISE nummers 2 en 4 zijn de normale huis-tuin-keuken stopcontacten, die hier worden aangeduid met E/F.
PRISE nummer 3 is diegene die Henk nodig heeft voor zijn normale Type2 laadkabel die hij in Nederland ook overal gebruikt. De goede kijker heeft gezien dat de stekker niet echt rond staat afgebeeld wat een beetje vreemd is. (Geen zorgen, in het echt is hij gelukkig wel rond). Daaronder nog de nummers 17 en 18 maar dat zijn geen prise's maar telefoonnummers van de politie en de brandweer.
Henk zal dus het getal 3 in moeten toetsen.
De volgende stap is aangeven hoe lang hij wil laden, in stappen van 30 minuten. Hiervoor heb je de pijltjestoetsen nodig. In het roze blok linksonder staan de tarieven.
Een uur uur laden op 22kW kost €1,50, de uren erna €2,- per uur. Als je gebruik wilt maken van de normale stopcontacten (prise domestique) kost dat €0,50 per uur. Daarna bevestigen met de groene toets.
De volgende stap is het aanbieden van de bankpas. bij de kaartlezer. Om magische redenen is de laadpas is in deze instructie ineens verdwenen.
De laatste stap is het aansluiten van de kabel op de aansluiting die je had gekozen.
Gelukkig is Stap 3, de verbinding verbreken, een stuk eenvoudiger:
Identificeren
kabel loskoppelen
Merci !
Prijzen
Welnu, als Henk dit allemaal heeft uitgevogeld dan blijft de volgende vraag nog open; wat betaalt hij nu bij dit laadpunt?
Laten we zeggen dat Henk een auto heeft met een 11kW boordlader en een batterij van 50kWh. De batterij is nog voor 20% gevuld. Hij zal dus 40kWh bij willen laden.
Dit betekent dat hij ongeveer 4 uur nodig heeft om van 20 weer 100% te maken. Volgens bovenstaand schema kost dit dan €7,-. gemiddeld dus €0,18/kWh. Dat is best voordelig!
Laadt je hier met de laadpas van Plugsurfing dan betaal je meer dan 3x zoveel, maarliefst €0,59/kWh waardoor de laadsessie geen €7,- maar €23,60 kost.
De overduidelijke winnaar is hier Shell Recharge. Met hun €0,02/min tarief laadt je 4 uur lang voor slechts €4,80 waardoor het kWh tarief op 12 cent uit komt.
De laadpas van Plugsurfing is in dit geval 492% duurder.
Je ziet het, ook hier loont het de moeite om even 5 minuutjes voordat je naar zo'n dorpje vertrekt eventjes te neuzen welk pasje je mee neemt.
Je hoeft daarvoor echt geen tientallen laadpassen te hebben, ook met een paar kun je al snel €20,- besparen en daar kun je toch ook veel andere leuke dingen voor doen.
Conclusie / verbeterpunten (update 16-4)
Taal
Zoals op Twitter opgemerkt door Marc Klaver (dank) zou een language knopje op deze laadpaal geen overbodige luxe zijn. Voor toeristen is dat erg prettig, zeker omdat er bij deze laadpaal zoveel mogelijkheden zijn. Bovendien zijn er veel ongebruikte knopjes (bijvoorbeeld het * op het numerieke toetsenbord) en er is een display dus dit had best een optie kunnen zijn.
Kaartlezers
Daarnaast de vraag of er nu 1 of 2 kaartlezers op deze paal actief zijn, en als het er twee zijn, welke kaartlezer is voor welke pas? Ook dit moet stukken duidelijker. Wat mij betreft is het een goede ontwikkeling dat er steeds meer met contactloze betaalmiddelen betaald kan worden, maar als dat de instructie van de laadpas gebruiker om zeep helpt of de algemene instructies overhoop haalt dan is een 'domme' laadpaal ineens een stuk gebruiksvriendelijker.
Instructieblad
Dan het instructieblad, dat kan ook nog veel beter. Wat doen al die nood telefoonnummers daar? Alsof je met deze laadpaal kan bellen. En wie heeft stap 2 uit alle instructies verwijderd en waarom? Het lijkt erop alsof ze eerst een standaard (kort) instructieblad hadden voor laadpas gebruikers, en toen er betaalterminals in de laadpalen werden gezet ze het instructieblad hebben 'geupdate' waarbij ze de [ugh] customer journey [/ugh] volledig uit het oog zijn verloren.
Tariefstructuur
De opbouw van de tarieven is naast niet logisch ook nog eens niet eerlijk. Tijdsgebaseerde tarieven zijn altijd fout omdat 1) veel laadpassen alsnog een volume tarief (per kWh) toepassen en 3) je hierdoor bijvoorbeeld een hogere of een lagere prijs voor de stroom betaalt als de boordlader van je auto toevallig snel of juist langzaam laadt. Binnen de tijdstarieven wordt dan ook nog eens onderscheid gemaakt in aansluiting wat het nóg complexer maakt.
Hoe moeten laadpas aanbieders in andere landen dergelijke tariefstructuren aan hun klanten doorbeekenen zonder het ook nodeloos complex te maken? Je kunt zeggen dat je omrekent naar (eerlijker) kWh prijzen, maar als mensen dan lang aangesloten blijven staan kost dit de provider geld. Bij korte laadsessies kost dit de berijder geld. Kortom het zal dan altijd een soort trade/off worden.
Buurman Henk
Wie gaat dit aan Henk uitleggen? Nu zijn EV rijders slimme mensen, maar ik denk toch dat ze door de Franse CPO's nogal overschat worden. Henk zal wellicht moeite hebben met het bovenstaande punten, de meerdere kaartlezers, de tegenstrijdige tarieven in de verschillende apps en mogelijk vind hij bijvoorbeeld alleen de Franse connector en weet hij niet dat laadpalen in Frankrijk zowel Type3c als de voor Henk bekende Type2 aansluitingen hebben. Voorlichting is dus key.
Positieve punten
Gaat er dan helemaal niets goed hier? Jawel, wat positief is, is de ontwikkeling van meerdere betaalmethodes, hoe meer hoe beter. Wat ook goed is, is dat er een display op zit wat wat meer duidelijkheid kan geven dan alleen een piepje of een rood of groen lampje (hoewel dat in de basis ook niet zo ingewikkeld is). Voorwaarde is dan wel dat dit display dan ook nuttig wordt ingezet.
Er staat een service telefoonnummer op het instructieblad, én er ís in elk geval een instructieblad. (er zijn ook laadpalen zonder enige vorm van instructie ).
Als laatste is het tijdstarief hier best bescheiden. Als je tussen de 15 en 20 cent per kWh voor je energie betaalt dan is de tijd die je even nodig hebt om je te verdiepen in de manier waarop je deze paal moet gebruiken wellicht een klein offer.
Dit was het weer voor deze keer, de volgende keer behandel ik een heel ander laadpunt.
Goed weekend!
-- Maarten
PS
Wat zijn jouw ervaringen?
