maandag 29 januari 2018

Op wintersport met de Zoë (Deel 1)

Op vrijdag 23 februari begint de voorjaarsvakantie in onze regio. Een mooie reden om direct met mijn vrouw en kinderen een weekje naar de sneeuw te vertrekken. Na wat ervaringen in Oostenrijk gaan we ons geluk dit keer in de Dolemieten van Noord-Italie (Zuid Tirol) beproeven in ski-gebied "Skiresort Ski Center Latemar - Obereggen/Pampeago/Predazzo" en hebben we een familie kamer geboekt in Sport Hotel Pampéago.
Obereggen/Pampéago/Predazzo
Obereggen/Pampéago/Predazzo

Voorbereiden

Op ongeveer de helft van de afstand hebben we in Darmstadt een overnachting geboekt om zaterdag redelijk uitgerust aan te komen. En daarmee zijn ineens de kaders van de voorbereiding voor de reis vastgesteld!

Het voorbereiden zelf vind ik leuk om te doen en uit te zoeken. Je kunt de de reis precies zo plannen als dat je voor ogen hebt, en als dit in de praktijk dan ook nog écht werkt geeft dat veel voldoening. Eén van de dingen die ik bijvoorbeeld altijd goed probeer te regelen is dat er zo min mogelijk 'wachttijd' ontstaat tijdens zo'n reis. Natuurlijk kun je 4x een uur bij een snellader stoppen en 4 uur bij je reistijd optellen. Kind kan de was doen, zou je zeggen. Maar er zijn wel wat leukere of handigere manieren om die vier uur te besteden, wat de reis toch een heel stuk comfortabeler maakt.

Wat ik van dat plannen geleerd heb is dat je beter een beetje aan de voorzichtige / conservatieve kant kan blijven zitten qua tijdsduur. 'Een half uurtje snelladen' is in de praktijk toch al gauw 40 minuten en als er op het laatst nog iemand naar de wc moet ben je zo 50 minuten verder. Voorzichtig plannen lijkt voor mij de sleutel te zijn tot een realistisch scenario.

Gelukkig hebben we deze zomer de batterij van de Zoë ge-upgrade van 22 naar een 41kWh exemplaar waardoor zo'n lange rit minder uitdagingen kent. Het rijbereik (actieradius) op één lading varieert nu van 300+ km in de zomer tot 200 in de winter, waarbij e.e.a. wél afhankelijk is van je rijstijl en de buitentemperatuur.  Qua voorbereiding hebben we afgelopen jaar wat langere ritten van 500/600 KM naar o.a. Parijs en Winterberg gemaakt, hierdoor hebben we nu genoeg vertrouwen om ook de wintersport reis met de Zoë te gaan ondernemen.

Sport Hotel Pampéago
Sport Hotel Pampéago
Daar waar de focus bij de vorige ritten vooral op de prijs of de snelheid lag, gaat het dit keer met name om efficiency.

Over één ding maak ik me echter totaal geen zorgen; Het aantal laadpunten. Er zijn in een straal van 5km van de snelweg meer dan 100 (43kW) snelladers waar we gebruik van kunnen maken tot aan Pampéago. En verder nog honderden 22kW semi-snel laadpalen waarmee de Zoë in max. 2 uur weer helemaal volgeladen is.

De afstand van ons huis tot Pampéago bedraagt ongeveer 1000km.

Elke stop moet ongeveer op 180-200km liggen, en het liefste kom je daar met een 'platte' batterij aan, omdat het laden van de batterij de eerste 70/80% het snelst gaat. Het is een beetje voorzichtig ingeschat, maar dat doe ik expres omdat we met volle bepakking rijden en het waarschijnlijk koud zal zijn.

Voor elke stop heb ik een alternatief +/- 40 km ervóór en erná gepland, voor als de batterij toch sneller leeg raakt of juist nog wat stroom over heeft. Dit systeem werkt voor ons goed.

Ik ben begonnen met de volledige route te plotten in de GoingElectric routeplanner, (wat een geweldig ding is dat) en in de Chargemap.com routeplanner. Bij Goingelectric kan je je range een beetje aanpassen waardoor je goed kan zien hoe de reis gaat verlopen en de laadpunten die hij op dat traject voorstelt komen heel goed in de richting van hoe het echt zal gaan. In de Chargemap app keek ik dan een beetje naar de foto's en wat er dan in de buurt zit etc. Allebei geven ze je ook hoogte informatie, en Goingelectric geeft zelfs aan van hoeveel tot hoeveel % je minimaal moet bij laden om het volgende punt van je planning te bereiken.

Uiteindelijk kom ik op 4 á 5 laadstops waarbij we bij één laadstop (nr 5) ook echt even moeten wachten.  We vertrekken dus op de vrijdag rond 15:30, met uiteraard een volle batterij.

Stop 1 - A3 Rösrath (190km)

Als de eerste batterij leeg is, dan is het ook zo'n beetje etenstijd dus bij het eerste punt waar we gaan snelladen moet een restaurant bij aanwezig zijn. Het eerste doel heb ik daarom vastgesteld op Autobahnraststätte Königsforst West A3 Rösrath welke op 190km ligt en waarbij er een hamburger restaurant aanwezig is.

Helaas is deze lader sinds vorige week niet gratis meer, maar gratis energie is deze reis meer een nice-to-have dan een doel. Bovendien is de kans dan groter dat het laadpunt dan niet bezet is. Bij benzinestations langs de Duitse Autobahn is het erg gebruikelijk om 8 pompen te hebben en die zijn dan maximaal 5-10 minuten bezet. Bij snelladers heb je maar 1 of 2 plekjes en die zijn dan vaak 30 tot 60 minuten bezet. Bij zo'n reis als dit, is dat absoluut iets om rekening mee te houden en als risico mee te nemen. Vooral de gratis laadpalen zijn vanzelfsprekend sneller bezet door andere EV-automobilisten dan de betaalde varianten, we vertrekken dan ook nog eens primetime voor de wintersporters dus wat dat betreft hoop ik niet dat we veel laadpalen aantreffen die al bezet zijn, of erger nog, ge-ICE'd.

Na ongeveer een uurtje zullen we wel genoeg gegeten hebben, de auto in elk geval wél want die is dan weer volledig volgeladen. Dat moet ook wel, want 181 km verderop bereiken we

Stop 2 - Hotel Darmstadt (371km)

Na gegeten en nog 181km gereden te hebben loopt het al tegen negenen en da's een mooie bedtijd
voor kinderen. En voor drukke ouders ook soms...als ze er vroeg uit moeten ;-)

Ik mocht de granny charger gebruiken van de hotel eigenaar, echter kan je in 1 nacht misschien 25% bij laden en dat is te weinig. Dus de auto hangt daar aan een 22kW paaltje zo'n 200m verderop en is 23:00 alweer volgeladen. Echter zal de volgende rit even een nachtje moeten wachten. Zaterdagmorgen willen we erg vroeg alweer vertrekken, en zo rond 6:30 wegrijden want we hebben nog een ruime 600km voor de boeg.

Er zitten in dat stuk van de rit ook behoorlijke hoogteverschillen in die overbrugd moeten worden en daar hebben we nog weinig ervaring mee.
Hoogte profiel van de reis

Verder hebben we nog geen idee van hoe het weer onderweg zal zijn en/of we door de vakantiedrukte nog met wintersport-files te maken gaan krijgen. Je komt toch altijd tijd te kort, dus vroeg vertrekken kan geen kwaad.


Route gepland met GoingElectric
Route gepland via GoingElectric

Stop 3 - Stuttgart (558km)


Rond 8:30 arriveren we bij een EnBW Snellader in Stuttgart vlakbij de snelweg en nabij een grote supermarkt. Even pauzeren met wat drinken en wat vers fruit. Na ongeveer een uurtje meteen door naar het volgende punt. 

Stop 4 - Kempten (726km)


Langs de A7 in het zuiden van Duitsland ligt het plaatsje Kempten, Dit wordt alweer onze laatste snellader in Duitsland, op de parkeerplaats van een groot McDonald's restaurant. Omdat het zo tegen 11:45 aanloopt kan je hier best even een kop thee en een muffin nuttigen. 
Als de batterij weer helemaal vol zit gaan we de laatste lange rit maken, richting de Brennerpas.
Maar eerst moeten we Oostenrijk nog door. Met veel hoogteverschillen, dus dat wordt wel een uitdaging. Onderweg zijn er nog laadpunten genoeg mocht het echt tegenzitten. Maar 180km bij rustig rijden moet met 41kWh toch haalbaar zijn.  Gelukkig kan je onderweg je rijstijl makkelijk aanpassen om zodoende toch je doel (met genoeg energie over) te bereiken.


Stop 5- Brennerpas (905km)     


Brennerpas
Brennerpas
Aan de Italiaanse kant van de Brennerpas is een een heus laadpark gebouwd met meerdere (snel-) laders en Tesla Superchargers. Alleen daarom al zou ik even gaan kijken. Een prachtige strategische plek natuurlijk zo midden in de bergen. En het mooie is, alle stroom wordt gesponsord door Auto Brennero (snelweg eigenaar A22). Er zit een Museum met een leuke bistro en de Cafe Macchiato is goed betaalbaar door de Italiaanse prijzen als ik de commentaren op de verschillende sites mag geloven. Vanaf hier is het nog 100km naar Pampeago. Kortom hier nog (max) een half uurtje laden om ons doel te bereiken.
Het is dan ongeveer 14:30 voordat we het laatste stuk van de reis inzetten.


Bestemming - Pampeago (1014km)

Als alles goed gaat komen we rond 15:30 bij het hotel aan. Aldaar is er een parkeerplaats voor ons gereserveerd nabij een 230V normaal stopcontact. (EU / 'schuko') En dat is fijn want dan kan ik daar de auto met de granny cable opladen. Dit duurt misschien wel een uur of 20 ofzo, maar dat geeft niet. We staan daar toch de hele week.

En aan het eind van de week hetzelfde circus weer terug!


Goed, dit is dus de theorie. =) 

Hierna zal ik deel 2 bloggen hoe de reis in de praktijk ging en waar we allemaal wel/niet tegenaan zijn gelopen of andere praktijk tips.  Voor de terugreis hebben we bewust niets gepland omdat we eerst willen kijken of de heenreis een beetje overeenkomt met hoe je het voorbereid.
Als dat goed bevalt gebruiken we gewoon die planning nog een keer. 

Gebruikte sites:



Voor laden op een normaal stopcontact
Granny Cable (230V) 

Laadpassen:


Plugsurfing laadsleutel
The New Motion laadpas
NL-Mab (LMS)
Due Energie

Apps voor onderweg:


NewMotion (EU)
Plugsurfing (EU)
eCharge Innogy (Duitsland)
Moovility (Duitsland)
Smatrics (Oostenrijk)
Intercharge (Duitsland)
D-Mobility (Italië)
Enel e-Go (Italië)

Link naar Deel 2

woensdag 10 januari 2018

Laden als een God in Frankrijk

Frankrijk. 

Al jaren het populairste vakantieland van veel Nederlanders. Maar ook al jaren het meest problematische land als het om het opladen van elektrische voertuigen gaat. Waar je in 2012 al in Duitsland kon laden met je Nederlandse laadpas, zo mager was dit destijds in Frankrijk. Er kwamen wel laadpalen hoor, maar dit waren vrijwel altijd kleine regionale initiatieven, met eigen infrastructuur en eigen laadpassen.

Zodoende zijn de laadpalen in Frankrijk verdeeld over tientallen verschillende losse laad-netwerken. Een ramp natuurlijk voor buitenlandse laadpas bedrijven. Zo kon je tot in de zomer van 2017 met geen enkele Nederlandse pas in Frankrijk terecht, waar dit in een groot deel van Europa al jaren mogelijk was.

Er waren wel wat mogelijkheden, als Nederlander kon je bijvoorbeeld een Franse KiWhi-pass aanvragen die dan via een aparte procedure moest worden opgestuurd. Met deze pas kun je bijvoorbeeld gratis bij IKEA en Auchan snelladen. En op veel andere punten. Dit kan overigens nog steeds.

Pas in 2016 werden de eerste echt grotere netwerken uitgerold zoals Corri-Door langs de Franse autoroutes du péage, vergelijkbaar met Fastned hier. Al hebben ze niet van die mooie stations. Wel Fancy AC43/CCS/Chademo-snelladers om de ongeveer 180 KM.



Bij deze grotere projecten hoorde dan ook eigen laadpassen van het bedrijf Sodetrel. Die kon je in het buitenland ook aanvragen, maar daar zit een abonnement op van €25,- per jaar dus is voor de meeste Nederlanders niet zo interessant.  Bovendien dekken ze dan ook alleen nog maar de snelwegen en hier en daar een verdwaald laadpuntje in Marseille.

De echt grote doorbraken kwamen in 2017.

Plugsurfing begon in de zomer met toegang tot Sodetrel / Corri-door en daarna volgden al snel Chargemap en The New Motion. Ze sloten diverse roaming overeenkomsten met allerlei netwerken.

Het van oorsprong Franse Chargemap begon met het opzetten van een universele laadpas (eenmalig €20) waarmee je inmiddels op ongeveer 4000 laadpunten van 38 verschillende netwerken terecht kunt. And still counting. The New Motion heeft inmiddels roaming met een aantal netwerken, en met hun pas kan je nu op ongeveer 3000 (vaak andere) punten terecht.  Toch is dat niet genoeg om een  comfortabele hoeveelheid laadpunten om je heen te hebben door heel Frankrijk.

Gelukkig komt daar nu verandering in, want er is goed nieuws vanuit Last Mile Solutions. Deze Rotterdamse club beheert onder andere de backoffice van alle Nederlandse (LMS) laadpassen zoals die van Ecotap, NL-Mab, Evensnelladen, en Chargepoint.

Zij hebben het voor elkaar gekregen om aan te sluiten bij het samenwerkingsverband Gireve, wat in 2015 in opdracht van de Franse overheid is opgezet om interoperabiliteit tussen Franse netwerken te realiseren. Inmiddels hebben zij ruim 13.000 laadpunten over meer dan 50 netwerken gekoppeld.

Door deze koppeling kun je nu met alle LMS passen in één klap terecht terecht op vrijwel alle Franse netwerken Zij vertegenwoordigen met zijn allen ruim 13.000 laadpunten, of "Bornes" zoals ze ze daar noemen, verdeeld over heel Frankrijk. Natuurlijk ook de snelladers van Sodetrel. Aan app en site van de compatible laadpunten wordt nog gewerkt, maar gelukkig kan je op Chargemap ook vaak zien of een laadpaal werkt op het Gireve platform.


In de comments is nog ruimte genoeg voor mooie reisverslagen uit Frankrijk of nog verder!

Zoals bijvoorbeeld deze prachtige van Kapitein Rob. Hij ging inmiddels alweer meer dan 3 jaar geleden (Augustus 2015) en exact 3 dagen na de levering van zijn 21kWh (135km) Renault Zoe, van Amsterdam naar Avignon. Respect.

Mocht je dus naar Frankrijk willen gaan binnenkort, denk dan aan de volgende boodschappenlijst:

Laadpassen:  Kiwhi, LMS (Ecotap of andere), Chargemap, The New Motion, Plugsurfing
Apps: Chargemap, Freshmile, Kiwhi pass, Plugshare, Plugsurfing, NewMotion.
Gear: Goede 230v Granny charger. Franse T3 laadkabel heb je niet meer nodig, inmiddels is er T2 genoeg.

Bon voyage & Au revoir!