M'n oude walkman

Toen ik als klein 8-jarig jongetje mijn eerste walkman kocht ongeveer 30 jaar geleden, was dat een enorme belevenis. Maandenlang had je ervoor gespaard, zorgvuldig elke gulden en elk kwartje in je Pennie spaarpot gedaan tot je er voldoende had voor de aanschaf van magisch apparaatje waarmee je overal je Michael Jackson cassettebandje kon beluisteren.

Het enige wat je van een walkman kende had je gezien in de ster-tv-reclames op Nederland 1 of Nederland 2, drukwerk foldertjes van de Dixons of de Kijkshop en van die grote speelgoed boeken van de Intertoys. En natuurlijk van verhalen van die oom die er verstand van had, en die zei 'als je maar een Sony koopt jongen, de rest is prut'.

En zo liep je ineens aan je moeders hand op een donkere koopavond de grote stad in, om te staren naar de prachtig opgepoetste vitrines waar de meest mooie walkmans tentoongesteld werden.

Met een lauwe Hema-worst in je hand keek je naar alle verschillende modellen die er allemaal even prachtig uitzagen. Aanraken of proberen kon niet, je had geen idee wat goed of slecht was, goedkoop of duur. Van geluidskwaliteit, auto-reverse, energieverbruik, of ruisonderdrukking had je nog nooit gehoord. Alleen het merk en de kleur; dáár kon je wel iets over roepen. Stoer riep je tegen de verkoopster dat het wel een Sony moest zijn, want de rest was prut. En zolang ze maar niet vroeg waarom de rest dan precies prut was, bleef dat ook zo. De hele vitrine lag vol met allerlei soorten en modellen, maar alleen maar zwarte en rood gekleurde versies. Twee kleuren slechts, en tóch gaf dat je een enorm gevoel van keuzevrijheid.


Heerlijk eigenlijk hoe simpel het toen leek. En hoe anders dat nu gaat. Voor elektronica gaat niemand meer naar de binnenstad. Dat kan ook niet, want voor die spullen kan je nergens meer terecht.

Je hebt natuurlijk wel Mediamarkten en BCC's op grote winkel boulevards, maar die dienen vooral als showcase voor de spullen die je later alsnog online bestelt. Toch?

2018

Met een paar googletjes weet je nu exáct wat je wil en ook voor welke prijs. Je weet wat het product kan en kan het op diverse foto's en video's aanschouwen.  Je kan zien hoe het product anderen bevalt. Krijgt een product slechte reviews, dan laat je het links liggen. Is iedereen lyrisch enthousiast?  Dan moet het haast wel iets goeds of gebruiksvriendelijk zijn.

De consument is tot enorme hoogte empowered door de vrijheid van informatie die het internet je biedt en heeft meer macht dan ooit.  Een TV kopen is iets geworden wat je bij wijze van spreken bij de bushalte doet, net als je boodschappen bestellen. En dat online en overal shoppen doen we dan ook massaal.  En ik werk er zelf ook lekker aan mee.

Gisteren heb ik samen met een vriend de hernieuwde versie van laadpastop10.nl gelanceerd. 

Met die site laten we zien wat er allemaal verkrijgbaar is in laadpassenland binnen Europa zodat iedereen de voor hem of haar beste pas kan aanvragen.  En dat is eigenlijk ook meteen weer een probleem, want meer keuzes zorgen er niet altijd voor dat het gemakkelijker wordt.

Het aanbod is groot, ik ben nu een manier aan het bedenken waarmee je makkelijker voor 1 á 2 leveranciers kan kiezen met bijbehorend ecosysteem. (pas / app / rekeningen)

Speciaal voor mensen die van weinig keuzes houden of stiekem terugverlangen naar de tijd dat je het verschil tussen mono en stereo nog niet wist.  Nog even volhouden.